گیاه کالانکوئه گیاهی آپارتمانی بسیار زیبا می باشد که تنوع رنگی بالا و گلدهی زیادی دارد. پرورش این گیاه بسیار ساده است و به دلیل گلدار بودن آن در بین افراد محبوب می باشد. جهت کسب اطلاعات بیشتر با تیم گل همراه باشید.
معرفی گیاه کالانکوئه
نام لاتین: kalanchoe
نام فارسی: کالانکوئه
نام علمی: kalanchoe
راسته: خاراشکن سانان
تیره: گل نازیان
بومی: ماداگاسکار و گرمسیری آفریقا
این جنس دارای ۱۲۰ گونه مختلف بوده که شامل گیاهان چند ساله ی گلخانه ای است. گونه های این جنس به علت سهولت در پرورش آن ها و برگ های گوشتی و گل های زیبا مورد توجه می باشد. گلدهی کالانکوئه از اواسط زمستان تا اواسط بهار است و معمولا در نخستین روز های بهار جلب نظر می کند. کالانکوئه یک گیاه روز کوتاه است و برای شروع گل القایی فقط به دو روز کوتاه (شب بلند) نیاز دارد. افزایش تعداد روز های کوتاه منجر به افزایش تعداد گل در گل آذین می شود.
پس از گلدهی می توان دوباره در منزل آن را به گل نشاند که باید ساقه را از محلی که گل ندارد هرس کرد و گلدان را در مقابل نور قرار داد.
گونه های کاملا متفاوتی از آن وجود دارد. چند گونه ی مهم این گیاه به شرح زیر است:
-
Blossfeldiana
بومی ماداگاسکار است. ارتفاع و گسترس آن حدود ۳۰ سانتیمتر است. برگ ها سبز روشن و گوشتی به شکل تخم مرغی پهن که لبه ی ان به سمت بالا برگشته است. کاسه گل ارغوانی مایل به سبز و جام گل ارغوانی است. گل های آن با رنگ های قرمز، نارنجی، صورتی، زرد و سفید یافت می شود. در شرایط روز کوتاه به گل می رود و معمولا فصل پیدایش گل از اواسط زمستان تا اواسط بهار است. از این گونه به عنوان گیاه آپارتمانی گلدار در زمستان استفاده می شود. گاهی در سبد های آویزان و نیز در باغچه استفاده می شود.
Blossfeldiana
-
Tomentosa (کالانکوئه کرک دار)
برگ های آن به طور متراکم با کرک های سفید کوتاهی پوشیده شده و کناره های آن نیز دارای لکه های قهوه ای رنگ است. گل های این گیاه از نظر زیبایی در مقایسه با برگ ها در درجه دوم اهمیت قرار دارد.
Tomentosa
-
Daigremontiana
این گونه زنده زا است و از طریق گیاهچه های کوچک که در روی لبه برگ های آن تشکیل می شود افزایش می یابد.
Daigremontiana
-
Pinnata و Daigarai
از دیگر گونه های کالانکوئه هستند و زنده زا می باشند. گیاهان زنده زا گیاهانی هستند که از طریق غیر جنسی به خودی خود افزایش پیدا می کنند. در روی هر یک از دندانه های برگ گیاه عضوی کوچک از گیاه که در حقیقت یک رویان برگساره ای کوچک است، تشکیل می یابد و در اطراف برگ ها این اعضاء به گیاهان شکل خاصی می دهند. رویان ها بعد از رسیدن به مرحله کاملی از رشد، خود به خود از پایه مادری جدا و در گلدان ها و خاک اطراف پراکنده می شوند و در آن جا شروع به رشد و نمو می کنند.
Pinnata
توضیحات زیر مربوط به گونه ی Blossfeldiana می باشد.
شرایط حفظ و نگهداری گیاه کالانکوئه
-
شرایط آبیاری گیاه کالانکوئه
این گیاه آب را در خود ذخیره می کند به همین دلیل به آبیاری منظم نیاز ندارد. با خشک شدن کامل سطح خاک آبیاری را آغاز نمایید. برای آبیاری این گیاه سینی زهکشی گلدان را به مدت ۱۰ دقیقه پر از آب کنید که این امر به خشک ماندن برگ ها و جلوگیری از بروز بیماری های مرتبط با آبیاری بیش از حد گیاه شامل کپک های پودری و پوسیدگی ریشه های گیاه کمک خواهد کرد.
-
نور مناسب گیاه کالانکوئه
این گیاه در روزهای کوتاه سال به خصوص در زمستان رشد بهتری دارد، نسبت به نور مستقیم خورشید حساس بوده و در تابستان سبب سوختن برگ های آن می شود با این حال در فصل های بهار، پاییز و زمستان، نور مستقیم خورشید مشکلی برای گیاه ایجاد نمی کند.
-
دمای مناسب گیاه کالانکوئه
دمای مناسب برای رشد کالانکوئه ۱۸-۲۰ درجه سانتیگراد است. در دماهای کمتر از ۱۶ درجه سانتیگراد گلدهی به تاخیر می افتد و در دمای بالاتر از ۲۲ درجه سانتیگراد سرعت رشد در بعضی کولتیوار ها افزایش و در بعضی کاهش می یابد. در ۲۷ درجه سانتیگراد در همه کولتیوار ها گلدهی به تاخیر می افتد. در تحریک گلدهی از پوشش چادری تیره استفاده می شود. از آن جا که اگر این عمل در بعد از ظهر شروع شود در زیر پوشش دما زیاد بالا می رود، بهتر است این عمل از ساعت ۷ بعد از ظهر شروع و در ساعت ۹-۱۰ صبح پوشش برداشته شود.
-
رطوبت مناسب گیاه کالانکوئه
نوسانات رطوبت خاک برای کالانکوئه باید کم باشد و خاک به صورت یکنواخت مرطوب باشد. اگر در محیط کشت لکه هایی خشک باقی بماند، رشد غیر یکنواخت و گلدهی در هم و نامنظم خواهد بود. با این حال رطوبت بایستی متوسط باشد زیرا رطوبت زیاد سبب ایجاد بیماری های قارچی مانند کیک پودری می شود.
-
خاک مناسب گیاه کالانکوئه
خاک بایستی ۵۰% مواد آلی داشته و از زهکشی خوبی برخوردار باشد چون ریشه ی این گیاه کاملا افشان است. خاک مورد نیاز گیاه کالانکوئه خاکی با ترکیبی از خزه زغال سنگ نارس، ماسه و پرلیت به منظور نفوذ پذیری هوا در آن است.
گلدانی که برای این گیاه استفاده می شود بایستی عمق زیادی داشته باشد.
-
کوددهی مناسب گیاه کالانکوئه
Ph خاک باید ۵/۸-۶/۵ باشد. از کاربرد فسفر بیش از حد خودداری نمایید زیرا باعث کاهش جذب عنصر روی می شود که مشکلات بسیاری را در پی خواهد داشت.
روش های پرورش و تکثیر گیاه کالانکوئه
- پرورش و تکثیر گیاه کالانکوئه از طریق قلمه ساقه
- پرورش و تکثیر گیاه کالانکوئه از طریق بذر
-
پرورش و تکثیر گیاه کالانکوئه از طریق قلمه ساقه
گیاهان مادری که از آن ها قلمه گرفته می شود باید در شرایط طول روز بلند پرورش یابند تا به حال رویشی باقی بمانند. قلمه انتهایی ساقه را که دارای چند جفت برگ بالغ است جهت افزایش به کار می برند. قلمه ها را پس از تهیه به مدت ۲-۳ روز در کناری قرار می دهند تا در محل بریدگی پینه تشکیل شود. سپس آن ها را در محیط کشتی که دارای زهکشی و تهویه خوب باشد کشت می کنند. جهت ریشه دهی استفاده از هورمون لازم نیست. حداقل رطوبت برای بستر کاشت لازم است و نباید زیاد آب داده شود. دمای مناسب برای بستر ۲۱-۲۵ درجه سانتیگراد است. در شرایط مناسب از زمان کاشت قلمه تا گلدهی ۱۳-۱۷ هفته زمان لازم است.
تکثیر کالانکوئه از طریق قلمه ساقه
-
پرورش و تکثیر گیاه کالانکوئه از طریق بذر
کاشت بذر در مورد برخی کولتیوار ها که تفرقه صفات کمتری از خود نشان می دهند عملی است. بذر ها بسیار ریز هستند و از دی ماه تا تیر ماه کاشته می شود ولی برخی در طول سال به تدریج بذر ها را می کارند تا قابلیت تولید در تمام طول سال را داشته باشند. بذر برای تندش نیاز به نور دارد لذا نباید روی بذر پوشانیده شود.
گونه های دیگر کالانکوئه از طریق پا گیاه و گیاهک های اطراف برگ قابل افزایش است.
بذر کالانکوئه
آفات و بیماری های گیاه کالانکوئه
ناتوانی در گلدهی، گل های بدشکل و یا کاهش تعداد گل در گل آذین در اثر دما های خیلی بالا یا پایین ایجاد می شود. نور زیاد باعث ایجاد رنگ غیر عادی در برگ ها می شود و مقدار آنتوسیانین در برگ ها افزایش یافته و برگ ها با رنگ قرمز نامطلوبی ظاهر می شوند.
اگر تعداد روز های کوتاه نا کافی باشد، گل آذین غیر عادی خواهد بود و براکته های پوسته ای کوچک، در گل بزرگ شده و مشابه برگ می شوند. این پدیده به فیلودی معروف است.
سوختگی برگ کالانکوئه
بیماری کالانکوئه
آفت کالانکوئه
جمع آوری شده توسط تیم گل