انواع گل

گل گلایول

گل گلایول

این گل از گل های بسیار زیبا و متنوع در رنگ می باشد. گلایول از اهمیت بالایی در تاج گل، تسلیت و گل ترحیم دارد و به دلیل تنوع آب و هوایی موجود در ایران همه ساله می توان به پرورش این گل پرداخت. با تیم گل همراه باشید.

معرفی گل گلایول

نام لاتین: Gladiolus

نام فارسی: گلایول

نام علمی: Gladiolus

راسته: مارچوبه سانان

تیره: زنبق

بومی: آسیا، مدیترانه اروپا، آفریقای جنوبی و آفریقای گرمسیری

گلایول گیاهی است علفی که از جوانه های جانبی و فرعی در روی پداژه حاصل می شود. تعداد برگ ها ۱ تا ۱۲ عدد است که در قاعده همدیگر را می پوشانند. گلچه های گل گلایول ۶ گلبرگ نما دارد که دو تا در بالا، دو تا در وسط به نام بال (wing) و دو تا در پایین به نام آویز (fall) یا لب (lip) قرار دارند. هر گلچه به وسیله ی دو غلاف سبز پوشیده شده است. این گل جز گل های سوخوار مانندی محسوب می شود. دارای پداژه بسیار سختی است که به وسیله ی ۲ تا ۳ لایه نازک پوشیده شده است. این لایه ها به آسانی از پداژه جدا می شوند. هر پداژه حداقل دارای ۶ جفت جوانه است. پس از کاشت پداژه و رشد جوانه انتهایی ممکن است یک یا دو تا از جوانه های جانبی رشد کنند و تولید ساقه گلدهنده و در نتیجه پداژه های دیگری نمایند. گاهی برای جلوگیری از رشد جوانه های جانبی آن ها را به وسیله چاقو حذف می کنند تا جوانه انتهایی رشد کرده و گل خوبی تولید کند. با به وجود آمدن پداژه جدید در بالای پداژه قدیمی، پداژه قدیمی از بین می رود و پداژه جدید (پداژه دختری) کاملا مشخص و نمایان می شود. گاهی در کنار پداژه دختری پداژک هایی نیز تشکیل می شود که به واسطه یک استولون کوتاه به پداژه دختری متصل هستند. پوشش پداژک ها سخت تر از پداژه است. از عوامل موثر در تولید پداژه می توان به رقم، تراکم کاشت، اندازه پداژه، شرایط آب و هوایی و زمان برداشت گل و نیز پداژه اشاره کرد روز های کوتاه می تواند تشکیل پداژه را افزایش دهد. جهت تولید پداژه باید فواصل کاشت بیشتر از ۷۰ سانتیمتر و از پداژه های بزرگتر از ۴ سانتیمتر استفاده کرد.
گلایول از اوایل خرداد تا اواخر پاییز گل می دهد. تمایز گل ۳ تا ۸ هفته پس از کاشت میسر است که به دمای خاک، اندازه پداژه و میزان توسعه جوانه یا بخش مریستمی بستگی دارد. در مرحله ۶ یا ۷ برگی تمایز گل معمولا تمام شده است. از تاریخ کاشت سوخ تا گلدهی در ارقام زودرس ۶۰ تا ۷۵ روز و در ارقام دیررس ۱۱۰ تا ۱۲۰ روز طول می کشد. گلدهی گلایول به ۶ عامل بستگی دارد که عبارتند از: رقم (زودرس یا دیررس)، اندازه پداژه، شرایط انبارداری پداژه، عمق کاشت، تاریخ کاشت و شرایط فصلی.

 

رنگ قرمز گلایول

رنگ قرمز گلایول

رنگ صورتی گلایول

رنگ صورتی گلایول

 

رنگ سفید گلایول

رنگ سفید گلایول

رنگ نارنجی گلایول

رنگ نارنجی گلایول

 

انواع رنگ های گلایول

انواع رنگ های گلایول

 

شرایط حفظ و نگهداری گل گلایول

به طور کلی در مرحله ۲-۳ برگی تا مرحله ۶-۷ برگی شرایط رشد می تواند بر تعداد و تمایز گل اثر داشته باشد که در برخی منابع حساس ترین مرحله را مرحله ۲ برگی گفته اند که مقارن با زمان آغازیدن جوانه گل است.

 

  • شرایط آبیاری گل گلایول

زمین گلایول نباید کاملا خشک شود و از طرفی نباید آب پای بوته جمع شود. بعد از برداشت گل آبیاری باید تا زرد شدن برگ ها ادامه یابد تا رشد پداژه ها کامل شود. عمر گل ها درون آب ۵-۱۰ روز است.

 

  • نور مناسب گل گلایول

نور کم باعث عقیم شدن گل می شود و هرچه نور کمتری دریافت کند طول خوشه گل کمتر خواهد شد. روز های کوتاه و نور کم سبب کاهش تعداد جوانه های گل شده و حتی آن را به صفر می رساند.

 

  • دمای مناسب گل گلایول

مناسب ترین دما جهت رشد و نمو گلایل بستگی به رقم آن دارد. در نواحی سردسیر به خوبی رشد می کند. دمای پایه برای آن ۵ درجه سانتیگراد بوده و ۱۱۰ درجه روز برای گلدهی نیاز دارد. بیشترین رشد را در دمای ۱۸-۲۵ درجه سانتیگراد دارد و در دمای زیر ۷-۸ درجه سانتیگراد و یا بالای ۳۰ درجه سانتیگراد، رشد متوقف می شود. دمای خیلی بالا در بعضی از کولتیوار ها باعث ایجاد تاول های خشک و خشبی شدن ساقه می شود. گل ها در دمای معمولی ۲۱-۲۳ درجه سانتیگراد باز می شوند، پس از باز شدن گل ها تا مصرف نهایی بایستی آن ها را در دمای ۴-۶ درجه سانتیگراد نگهداری کرد.

عدم تعادل نور و دما باعث ضعیف شدن گیاه و کوتاه شدن ساقه گل دهنده می شود.

 

  • رطوبت مورد نیاز گل گلایول

گلایول به رطوبت بیش از حد حساس می باشد و از طرف دیگر خشکی باعث کوتاه ماندن و کج شدن ساقه گل دهنده می شود. تنش خشکی در مرحله دو برگی باعث کاهش شدید تعداد گلچه ها می شود.

 

  • خاک مناسب گل گلایول

این گل به خاک مرطوب و زهکشی مناسب نیاز دارد. Ph مناسب آن ۶-۷ (کمی اسیدی) است. بعد از گذشت ۲ سال بایستی خاک تعویض شود. ترکیب رس و ماسه و مقادیر کمی از کود حیوانی برای این گل مناسب است. همچنین از مخلوط کوکوپیت و پیت ماس استفاده می نمایند.

 

  • کوددهی مناسب گل گلایول

در برنامه کوددهی، کود دامی باید قبل از کاشت در پاییز داده شود چون مصرف کود دامی در زمان کاشت به علت بالا بودن میزان نیتروژن باعث افزایش رشد رویشی و کاهش گلدهی می شود. کود شیمیایی در ۳ مرحله داده می شود، قبل از کاشت، در مرحله ۲ تا ۳ برگی و در زمان شروع گلدهی. بایستی دقت کرد کود شیمیایی با پداژه در تماس نباشد.

 

 

روش های پرورش و تکثیر گل گلایول

  1. رشد و پرورش گل گلایول از طریق پداژه
  2. رشد و پرورش گل گلایول از طریق بذر

  • رشد و پرورش گل گلایول از طریق پداژه

گلایول معمولا از طریق پداژه افزایش می یابد. مدت دوام پداژه تنها یکسال است ولی پداژه اصلی در آخر فصل در بالای خود پداژه دختری و چند پداژک در کنار خود تشکیل می دهد که می توانند جهت افزایش استفاده شوند. تشکیل پداژه دختری روی پداژه مادری را اصطلاحا نوچه دادن گویند. پداژک های با قطر کوچکتر از ۳ سانتیمتر گل نمی دهند و پداژه های با قطر ۳/۵ تا ۵ سانتیمتر ترجیح داده می شود. پداژه های گل دهنده طبق جدول ۳-۶ درجه بندی می شوند.
شکل ظاهری پداژه نیز از نکاتی است که باید به آن توجه کرد. معمولا پداژه هایی که مخروطی شکل بوده و بالای آن برجسته است بهتر از پداژه هایی است که پهن و بالای آن حفره ای است. زمان کاشت از فروردین تا خرداد می باشد. در مناطق جنوبی کشور به شرط وجود شرایط محیطی مناسب از لحاظ آب، خاک و دما در زمستان کشت آن امکان پذیر است. و در مناطق سرد در تابستان می توان آن را کشت کرد. تاریخ کاشت پداژه به نحوی تنظیم می شود که محصول به تدریج به دست آید. بدین ترتیب که در بهار هر ۲۰ روز یک بار کشت می شود. بهتر است در زمان کاشت پوست خارجی پداژه جدا شود تا پداژه های سالم و معیوب مشخص شوند. در آمریکا گاهی هر پداژه را دو قسمت کرده و هر یک را جدا می کارند که هر یک قادر به تولید گیاه مستقلی است. این روش در شرایطی که بیماری های قارچی شیوع دارد توصیه نمی شود.
عمق کاشت پداژه بستگی به جنس خاک و اندازه پداژه دارد. هرچه خاک سنگین تر و هرچه پداژه کوچکتر باشد باید سطحی تر کاشته شود. پداژه ها روی ردیف هایی به فاصله ۳۰-۵۰ سانتیمتر، با فاصله ۱۵-۲۰ سانتیمتر کشت می شود. روی خطوط کشت حفره هایی ایجاد کرده و در ته حفره فقط ماسه و شن ریخته و روی پداژه را با خاکی که با کود دامی پوسیده مخلوط شده باشد می پوشانند و سپس آبیاری می شود.
برای افزایش می توان از پداژک نیز استفاده کرد. پداژک ها پس از ۲-۳ سال کشت به اندازه گلدهی می رسند. در هر سال پداژک کاشته شده از بین رفته و به جای آن پداژک درشت تری تولید می شود. پداژک ها را به صورت خطی و یا دست پاش می توان کشت کرد. در صورتی که پداژه ها از نظر اندازه نامناسب بودند و به گل رفتند باید بلافاصله گل آن ها قطع شود تا مواد غذایی بتواند ذخیره شود و پتاژه حاصب بتواند در سال بعد گلی با کیفیت مطلوب تولید کند.

 

 

  • رشد و پرورش گل گلایول از طریق بذر

گلایول از طریق بذر نیز قابل افزایش است که فقط جهت عمل به نژادی استفاده می شود. در سال اول کاشت پداژک کوچکی حاصل می شود که پس از ۲-۳ سال کشت کی تواند به اندازه گلدهی برسد.

 

آفات و بیماری های گل گلایول

  • کمبود نیتروژن: کاهش تعداد شاخه های گل و تعداد گلچه های هر شاخه و رنگ پریدگی برگ ها
  • کمبود پتاسیم: کاهش تعداد جوانه های گل، کوتاه شدن ساقه گل، تاخیر در گلدهی، زرد شدن تمام سطح برگ های مسن و فواصل بین رگبرگ ها در برگ های جوان
  • کمبود فسفر: رنگ سبز تیره برگ های بالایی و رنگ ارغوانی برگ های پایینی
  • کمبود کلسیم: تحریک و شکستگی شاخه گل زیر گلچه دوم یا سوم یا حتی پوسیدن جوانه یا کور شدن آن ها
  • کمبود منیزیوم: زردی بین رگبرگ ها در بین برگ های مسن
  • کمبود آهن: زردی بین رگبرگ ها در بین برگ های جوان
  • کمبود بر: ترک خوردن لبه برگ ها و بد شکلی آن ها، توقف نمو گل آذین
  • گاهی نوک برگ ها و غلاف آن ها قهوه ای می شود که ناشی از مسمومیت با فلوراید است. منبع فلوراید می تواند آب آبیاری، آلودگی هوا . کود سوپر فسفات باشد. لذا از سوپر فوسفات نباید برای تامین فسفات استفاده کرد. گاهی نیز در خسارت به سیستم ریشه ای در اثر بیماری ها و اشباع بودن خاک این علامت ظاهر می شود.
  • از آفات و بیماری های دیگر این گل می توان به شته، تریپس، پوسیدگی، زردی فوزاریومی، پوسیدگی پنسیلومی انبار، زنگ، بیماری ویروس اشاره نمود.

 

 

آفت گل گلایول

آفت گل گلایول

 

 

بیماری گل گلایول

بیماری گل گلایول

 

 

بیماری گل گلایول

بیماری گل گلایول

زرد شدن برگ های گل گلایول

زرد شدن برگ های گل گلایول

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

توجه: گلایول برای حیوانات خانگی سمی می باشد و باعث اسهال و استفراغ آن ها می شود و برای پوست های حساس نیز مضر می باشد.

 

 

 

 

 

 

 

جمع آوری شده توسط تیم گل