انواع گل

گل مریم

گل مریم

گل مریم گلی به رنگ سفید و بسیار خوشبو می باشد که در عطرسازی از این گل استفاده ی زیادی شده است. این گل در هند از اهمیت زیادی برخوردار است و بیشتر از نقاط دیگر به کشت این گل پرداخته اند. جهت کسب اطلاعات بیشتر با تیم گل همراه باشید.

 

معرفی گل مریم

نام لاتین: Agave amica

نام فارسی: گل مریم

نام علمی: Polianthes tuberosa

راسته: مارچوبه سانان

تیره: مارچوبگان

بومی: مکزیک

گیاهی دائمی و سوخ دار است. اندام زیر زمینی آن در منابع مختلف، متفاوت بیان شده است. برخی آن را ریزوم غده ای و برخی آن را ریشه غده ای نامیده اند. در همل برای مرین از اصطلاح سوخ استفاده می شود زیرا در ظاهر شبیه به سوخ است. این گیاه از نظر رده بندی در هر دو خانواده Agavaceae و Amarillidaceae در منابع مختلف جای داده شده است.
نام Polianthes از دو کلمه Poly به معنی زیاد و Anthos به معنی گل، مشتق شده است که به علت فراوانی گل در این گیاه است. برگ های این گیاه به صورت طوقه ای در سطح زمین قرار داشته و از وسط آن ها ساقه گل دهنده به طول ۸۰ سانتیمتر خارج می شود. خوشه گل مجتمع آن به طول ۱۴-۳۸ سانتیمتر بوده و در انتهای ساقه گل دهنده قرار داشته و گلچه های سفید رنگ به صورت جفتی روی آن قرار دارند. گلبرگ ها تقریبا گوشتی و ستاره ای شکل هستند.
گل ها ممکن است کم پر و یا پرپر باشند. رنگ گل سفید است ولی در اثر عملیات به نژادی رنگ های دیگر به آن وارد شده و خلوص آن از دست رفته است. از استاندارد های گل مریم جهت صادرات خالص بودن رنگ سفید گل ها است. این گل بسیار معطر است به طوری که تحمل عطر آن برای برخی افراد مشکل است.
این گیاه هم در گلدان و هم در هوای آزاد کشت می شود. از مهم ترین گل های بریده مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری است. و در اغلب شهر های ایران خریداران زیادی دارد.
گلدهی این گل بسته به فصل کاشت در بهار، تابستان، پاییز و زمستان گل می دهد. در حالت عادی در بهار کشت شده و گلدهی آن از اواسط تابستان شروع می شود که بر حسب رقم می تواند تا اواسط پاییز ادامه یابد. در فصل سرما می توان از گلخانه ای که دمای آن حدود ۱۶-۱۸ درجه سانتیگراد است استفاده کرد که در این شرایط بعد از ۸ هفته گیاهان به گل می روند.

 

گل مریم

گل مریم

 

 

شرایط حفظ و نگهداری گل مریم

  • شرایط آبیاری گل مریم

به آبیاری متوسطی نیاز دارد به گونه ای که سبب پوسیدگی سوخ نشود. قبل از کاشت سوخ ها باید زمین را آبیاری کرد تا رطوبت مناسب برای سبز شدن سوخ فراهم می شود. تا زمان سبز شدن سوخ ها باید از آبیاری بستر خودداری کرد. رطوبت زیاد در سبز شدن ممکن است باعث پوسیدن سوخ ها شود و این در زمان گلدهی روی نمو گیاه اثر منفی داشته و باعث کاهش کیفیت عملکرد گل می شود.

 

  • نور مناسب گل مریم

به ۵-۶ ساعت نور مستقیم در روز نیاز دارد. کمبود نور باعث عدم گلدهی، ریزش غنچه ها ، پریدگی رنگ برگها و باریک و بلند شدن برگها می باشد.

 

  • دمای مناسب گل مریم

اگر دمای هوا در فضای باز، بین ۲۰-۳۰ درجه سانتیگراد باشد میزان تولید پیاز به بالاترین مقدار خود میرسد. دمای بهینه نگهداری بوته مریم ۱۵-۲۹ درجه سانتیگراد می باشد و چون گیاه به سرما حساس است دمای پائین ۱۰درجه سانتیگراد به آن آسیب می رساند.

 

  • رطوبت مناسب گل مریم

خاک گل مریم بایستی همیشه مرطوب باشد ولی غرقابی نباشد زیرا باعث پوسیدیگی ریشه و سوخ می شود.

 

  • خاک مناسب گل مریم

این گیاه به خاکی سبک، شنی با زهکش خوب نیاز دارد تا آب را در خود نگه ندارد برای تقویت خاک می توانید مقداری کود بسیار پوسیده گاوی یا خاک برگ و یا پیت موس نیز اضافه کنید. یک ژوخه مریم را می توانید در یک گلدان بکارید و در انتهای فصل رشد نیز بچه ژوخه ها را بیرون نیاورید تا در سال آینده در همان مکان رشد کرده بزرگ شوند و به اندازه گلدهی برسند و گل تولید کنند اما به یاد داشته باشید که این عمل در نهایت موجب تراکم بیش از اندازه ژوخه ها در یک گلدان می شود و تراکم بالا یکی از دلایل عدم گلدهی مناسب این گیاه است. بنابراین لازم است که هر ۴-۵ سال نسبت به تقسیم توده ژوخه های این گیاه اقدام کنید.

 

  • کوددهی مناسب گل مریم

برای کوددهی به گیاه می توان از کودهای مخصوص گیاهان آپارتمانی هر ماه یک مرتبه استفاده کرد. این گیاه به مواد غذایی زیادی نیاز دارد و بایستی از کودهای تکمیلی برای آن استفاده کرد. کمبود نیتروژن و فسفر تعداد برگ را کاهش می دهد. برای تولید سوخ های درشت گل دهنده پتاسیم به مقدار کافی لازم است.

 

 

روش های پرورش و تکثیر گل مریم

 

  • پرورش و تکثیر گل مریم از طریق سوخ

هر سوخ گل مریم فقط یکبار گل می دهد لذا در سال های بعد باید از سوخک های اطراف سوخ اصلی استفاده کرد. سوخک ها را در فصل بهار در زمین اصلی روی خطوطی به فاصله ۳۰ سانتیمتر، به فاصله ۱۰ سانتیمتر از همدیگر کشت می کنند. عمق کاشت نباید زیاد باشد چون سبز شدن آن ها چند ماه طول می کشد.
این سوخ ها پس از ۲ تا ۳ سال گل می دهند. سوخ های گل دهنده به فاصله ۶۰-۷۰ سانتیمتر در زمین کشت می شوند. در این حالت گیاهان در اواخر تابستان گل می دهند. در نقاطی که زمستان زیاد سرد نیست و فصل سرما زود شروع نمی شود می توان سوخ مریم را در بهار دیرتر کاشت تا گیاهان در اوایل پاییز گل بدهند.
در سال های اخیر یک سیستم آزمایشگاهی برای افزایش آن توسعه یافته و آن تقسیم سوخ است که می توان هر سوخ را به ۹ تا ۱۲ قطعه تقسیم کرد و از آن ها در افزایش استفاده کرد.

 

 

پرورش و تکثیر گل مریم از طریق سوخ

پرورش و تکثیر گل مریم از طریق سوخ

 

 

برداشت و نگهداری سوخ گل مریم

سوخ مریم را هرساله در اواخر تابستان یا اوایل پاییز از زمین خارج کرده، سوخک ها را جدا و پاک نموده پس از درجه بندی در انبار خشک و تهویه شده با دمای ۲۰ درجه سانتیگراد نگهداری می کنند و خود سوخ اصلی را دور می اندازند، چون هر سوخ مریم را فقط یک مرتبه گل می دهد و برای گل سال آینده باید از سوخک های آماده به گل ۲-۳ ساله استفاده شود.
اساس درجه بندی سوخ های مریم وزن، قطر و یا محیط آن ها است. در اروپا درجه بندی بر اساس محیط و در هند و نیوزلند بر اساس قطر درجه بندی می شود. حداقل اندازه محیط سوخ برای گلدهی ۶/۵ تا ۷ سانتیمتر است.

 

 

 

برداشت و نگهداری گل مریم

برای مناطق دوردست زمانی که پایین ترین جفت گلچه باز شدند و برای مصارف محلی وقتی نیمی از گلچه ها باز شدند برداشت می شود. گل ها در انبار با دمای ۵ درجه سانتیگراد نگهداری می شود.

 

 

 

آفات و بیماری های گل مریم

  • کنه ها که باعث قهوه ای شدن جوانه انتهائی می شوند.
  • تریپس
  • شته
  • پوسیدگی ساقه در اثر قارچ از مهمترین آفات گیاه بوده، برای کنترل آن از ضدعفونی کردن خاک با PCNB در مرحله گلدهی استفاده می شود.
  • علف های هرز مانند اویارسلام، پنیرک و پیچک که برای پاکسازی این گل از این بیماری بایستی آن ها را وجین نمایید.

 

 

آفات و بیماری های گل مریم

آفات و بیماری های گل مریم

بیماری گل مریم

بیماری گل مریم

 

 

 

 

 

 

جمع آوری شده توسط تیم گل

پست های مرتبط